ULAK

Sordum ulağa , dedim nedir bu sessizliğinde ki mana.

Ulak dediğin anlatır, gerekirse haykıra haykıra.
Dedi; atımın izindeki gürültü de saklıdır.
...

Peki nasıl duyarim onu.
Dedi; bakmasını bilenler duyanlardır.
Dedim nasıl bakılır
Güldü, dedi; kör olman gerek.
Dedim neye kör olalım.
Dedi fani dünyaya
İyi ama dünya ahiretin tarlası degilmi? Niye kör olsun bu garibin gozleri?
Dedi kömür karanlikta elmas,tohum toprakta ağaç olur. Bu dünyada meyve vermeyenin ahireti kaybolur.
Tamam ozaman hadi, dedim dağla gözlerimi.
Olmaz dedi aşık mısın ki sanki.
Evet dedim amelim var. Olmasaydı olurmuydu.
Dedi unutma; Ameline güvenen cahil, umitsiz olan da kusurluydu.
Dedim ulak ne çok konustun, hadi aşık et beni. Yada Dağla gözlerimi.
Yan dedi kalbime kapansin gözleri.
Kalbim yandı, karşımda bir at şahlandı.
Toz duman hertaraf, her taraf nal izi.
O an anladım ben deki aşk yalandı.
Dedim ulak nerde mana,hertaraf toz duman duyamadim halâ.
Uzaklaştı atıyla,
Ölüm var diye bağıra bağıra.

2015 Haziran .