Aşkla mı başlıyor hasret yoksa hasret mi tutuşturuyor aşkı ? Sol yanım bir yangın yeri. Ateşe çalı çırpı toplayan çocuklar gibi aklıma gelen her hatıra. Her defasında kuvvetleniyor. Soluğumu kesiyor içimdeki duman , nefessiz kalıyorum. Gözlerin gözlerimin önüne geliyor , ölmek üzere olan birinin hayatı gibi. Gözlerindeki hareler vuruyor beni hiç ıskalamadan ve gözyaşlarında boğuluyorum. Ölüme yaklaştırıyor yokluğun çabalamak kifayetsiz.
Ah sevdiğim ; ahh yeniden tutsam saçlarından , gülüşünden içsem kana kana. Varlığını çeksem içime , damarlarımı senle doldursam , aksan kanımda ben varoldukça. Yada , yada versem cayır cayır yanan kalbimi ellerine , tutabilsen avuçlarında. Bana yaramadı desem , al senin olsun.
İçimi acıtıyor sensizlik, liğme liğme dökülüyor etim. Parçalanıyor , bitiyorum. Ah sevdiğim , özlüyorum. Vuslata dair ne varsa , arkasında kaldı yollarımı kesen sıradağların. Gözyaşlarımla suladığım ümitlerim kurudu , ayaklarımsa perişan , hayalini kovalamaktan.
Ellerim bir kez daha tutsa ellerini , ah sevdiğim bir kez daha görebilir miyim seni ? Bir gülsen , bir meltem esse gülüşünden ufkuma doğru. Bir derman gelse dizlerime. Bir bakışına arşınlasam taşı toprağı ve bulsam bıraktığım yerde.
Seni yine orada , mahçubiyetin esareti altında , vuslatı beklerken.
18.02.2016
Ayşe Avcı Aydoğan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder