İçimdeki Ses

İçimi bilmese  Yaradan , aslolan niyet olur mu ?
Nefis de biliyor bunu ve vuruyor , güçsüz fakat sabit aralıklarla. göğüs kafesine sıkıştırıyor aklı. boğazına oturuyor bir düğüm gibi. mecbur etmeye çalışıyor , bu halden kurtulmaya niyet ettiriyor önce usuldan , sonra sıralamaya başlıyor gerekçelerini. İnandırıyor da...
İnanıyorsun nefsine uyarsan durumu kurtaracağına. Nefsin sana sen gibi yaklaşıyor. Gören yok içini , bilen yok. Haklılığın,  tüm gerçekliğiyle ortada , nefsin öyle söylüyor. tüm gücüyle itiyor seni günaha. Zaten çok alımlı ve fazlasıyla davetkar. Tüm ihtişamıyla açmış kollarını seni bekliyor.
 Saracak...
Hayır , gitme ! Yakacak. 
Sonsuz bir kuvvet yanındayken yapma , aklını sığlaştırma.  Yaradanın sonsuz rahmeti , ödülü , adaleti varken yaradılandan medet umma. Daraltma bakış açını ve küçültme bakışlarını. Zarara girme.
Boğazına oturmuş soluğunu kesiyor gibi hissettirse de nefsin , unutma şah damarından daha da yakın  Rab! Daha da sonsuz 
Bir anlık gafletin peşinden ardarda dizilmiş vagonlar gibi gelir hatalar. Yaptığından pişman bir kalp , söylediğinden pişman bir dil , öne eğik bir yüz kalır geriye nefsin ortaklığından. 
Uyma! Nefs azılı bir düşman. Doymayan , yetinmeyen , tatmin olmayan. Yol arkadaşı gibi görünüp , arkadaşını yolda bırakan. 
Allahın dostluğuna inan , inan ki başka dost aramayasın. İstediğini verecek varken yaradılanın kapısına varmayasın. Öyle bir iman inşa et ki yüreğinde , nefsin karşısında dimdik durasın. 
Nefsin elinden bir dala tamah etme, ormanlar Allah'ınken  , yıldıza tamah etme güneş Allah'ınken , üç kuruşa tamah etme mülk Allah'ınken.
Sen nefsin karşısında tek dostun olan Allah'a sığın , dua et. Çünkü nefsin sesine sağır , ihtişamına kör edecek  kudret bir tek Allah'tadır. 

Ayşe Avcı Aydoğan 
24.05.2016