“Bülbülün sevdası kafeseymiş meğer
Zindanmış ona gökyüzü, bilemedim
Mazlumun hülyası zalimeymiş meğer
Zulümmüş zincirini kırmak, bilemedim
Mecnunun leylası çölde değilmiş meğer
Rüyasıymış aşk bir gecelik, bilemedim
Hayallerimin düşmanı nefsimmiş meğer
Günahını almışım kaderimin, bilemedim
Vuslatta akan gözyaşı, sahteymiş meğer
Bedeli aldanmakmış, sevginin, bilemedim
Hayatın kendisi bir hayalmiş meğer
Bir sabah uyanmakmış ölüm, bilemedim
Malum olan hakikat meçhulmüş meğer
Onu aramamaktaymış huzur, bilemedim
Varlık yokluk, âlem, hepsi bir hiçmiş meğer
Sonsuzlukta kaybolmakmış sonum, bilemedim”
Asaf Sarraf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder